معرفی پل بریم

پل بریم یادگار ارزشمند هویت ملی و آینه تمام نمای تمدن ایران در دوران ایران باستان به دلیل نزدیکی به جاده اصلی شیراز به گچساران و طبیعت زیبای اطراف آن یکی از مقاصد گردشگری نوروزی در استان کهگیلویه و بویراحمد است.

این پل باستانی زیبا  که در بردارنده روح زندگی و سبک معماری نیاکان ایران زمین است، دوران پیش از اسلام در مسیر جاده ارتباطی استان های خوزستان به فارس و روی رودخانه شیو احداث شده است.

بنای تاریخی پل بریم که به‌صورت طاق‌های کمانی به هم پیوسته ساخته شده و در روزگار کهن محل عبور، تجارت و مبادله فرهنگ مردمان دور و نزدیک منطقه بوده امروزه  یکی از مهمترین مقاصد گردشگری تاریخی کهگیلویه و بویراحمد محسوب می شود.

بخش های به جا مانده از این میراث تاریخی کهن شامل ۱۳ دهانه طاق چشمه و پایه ستون‌های بزرگ است که آیینه تمام نمای شکوه تمدن ایرانی در روزگاران کهن است.

این مکان دیدنی در حدود هشت کیلومتری شرق شهر باشت، در محدوده روستای چم بلبل و حدود ۹۰ کیلومتر یاسوج مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد.

بقعه بی بی حکیمه (س) آرامگاه دختر امام هفتم شیعیان امام موسی‌کاظم (ع) و خواهر امام رضا (ع) از معروف‌ترین امامزاده های جنوب ایران است که در میان حفره ای در عمق کوه های صعب‌العبور زاگرس جنوبی قرار گرفته است. مرقد و زیارتگاه امامزاده بی‌بی حکیمه خاتون(س) در ۸۱ کیلومتری و جنوب گچساران در ضلع شرقی روستای بی‌بی حکیمه از توابع و روستاهای این شهرستان، حد فاصل بندر گناوه به مرکز گچساران (دوگنبدان) در میان تنگه‌ای بزرگ و طولانی قرار گرفته است.

این آرامگاه در یک فضای باز طبیعی و تقریباً دایره‌ای شکل، با قدری فاصله از مرکز دایره و متمایل به شمال آن قرار دارد. به سبب قرارگیری این آرامگاه در فضایی کوهستانی، دیواره های سنگی داخل حرم از سه طرف طبیعی است به طوری که به شکل ناهمواری تا سقف، سنگ تراشی و دور تا دور دیواره های آن با ملاط سیمان، زبره کاری شده است.

در کنار این آرامگاه، قبر دیگری قرار دارد که بر اساس روایات متعلق به گل‌گل خاتون کنیز بی‌بی حکیمه (س) است. طول ارتفاع آرامگاه بی‌بی حکیمه (س) از کف تا سقف بیش از ده متر است. از کف حرم تا کف ساختمان اصلی که به در ورودی حرم منتهی می‌شود، دوازده پله دارد که به ورودی راهرو و بین دو جایگاه مردانه و زنانه منتهی می ‌شود.

این آرامگاه هر ساله پذیرای زائران بسیاری از جنوب کشور و شیعیان کشورهای حوزه خلیج فارس از جمله کویت، بحرین، امارات و قطر و دیگر کشورهای عربی از جمله لبنان، عراق، عربستان و سوریه است.

یکی از شگفت‌انگیزترین جاذبه های شهر یاسوج تنگه چیتابه است. این تنگه از یک سو رودخانه پر تلاطم کبگیان را در دل خود جای داده است و از سوی دیگر مشرف به کوه‌های مرتفع زیبایی است که ابهت طبیعت این منطقه را در ذهن تداعی می‌کنند. بعلاوه مجاورت این تنگه با مراتع وسیع سرسبز زیبایی بی حد و اندازه‌ای به آن بخشیده است. از این رو این تنگه را با عنوان بهشت کوچک یاسوج نیز می‌شناسند.
تنگه چیتابه که گاه به آن چیتاوه هم می‌گویند در نزدیکی روستای تاریخی پراشکفت و در فاصله ۷۶ کیلومتری شهر یاسوج قرار گرفته است. رودخانه کبگیان که از میانه این روستا گذر کرده است به تنگه چیتاوه می‌رسد و در نهایت به رود کارون سرازیر می‌شود. قرارگیری این رود در میانه تنگه به همراه تصویر آسمان آبی و کوه‌های سنگی پر ابهت آن همگی جلوه زیبایی به تنگه چیتابه بخشیده‌اند.

بهترین زمان برای بازدید از تنگه چیتابه

آب و هوا در منطقه تنگه چیتابه معمولا معتدل است، اما از آنجا که دمای آب‌های رودخانه بسیار سرد هستند توصیه می‌شود در فصل‌های گرم سال به عبارتی تابستان و بهار به دیدن این تنگه چشم‌نواز بروید. از این طریق با وجود خنکی دلپذیر هوا کوهنوردی لذت‌بخش خواهد بود و شنا در رودخانه تنگه نیز آسان تر خواهد بود. علاوه بر آن درختان و گیاهان در این فصل‌ها سرسبزی خود را حفظ کرده‌اند و تنگه چیتابه در اوج زیبایی‌اش قرار دارد.

در فصل‌های زمستان و یا پاییز احتمال یخبندان آب‌های رودخانه وجود دارد و آب‌تنی در سد این تنگه و همچنین گذر از مسیرهای آبی آن به دلیل سرمای سوزان آب بسیار دشوار خواهد بود. با این حال اگر در فصل‌های سرد سال به این منطقه سفر می‌کنید از قبل شرایط آب و هوایی را بررسی کنید و با در نظر گرفتن خطرات احتمالی در راه‌ها، تجهیزات کامل به همراه داشته باشید تا خاطره زیبایی از سفر به این جاذبه طبیعی برایتان رقم بخورد.

لوکیشن تنگ چیتاب در گوگل مپ

گورستان تاریخی لما در۴۰ کیلومتری محور ارتباطی یاسوج به اصفهان و در منطقه چال شاهین شهرستان دنا، در استان کهگیلویه و بویراحمد واقع شده که براساس نظر باستان شناسان قدمتی ۳۵۰۰ ساله دارد.

این گورستان قدیمی به صورت اتفاقی در سال۷۹ در حین عملیات راهسازی در این منطقه کشف شده است و تاکنون بیش از ۴۰۰ اثر تاریخی به جای مانده از هزاره اول قبل از میلاد در این گورستان باستانی به دست آمده که در موزه نگهداری می‌شود.
دیواره این گورها به صورت سنگ‌چینی است که به علت گذشت زمان مقداری از آن خراب شده و باستان شناسان اقدام به مرمت و کشیدن نقشه‌های گورها کرده‌اند این در حالی است که باستان شناسان با توجه به شواهد موجود این احتمال را می‌دهند که گورستان‌های تاریخی دیگری در منطقه لما وجود داشته باشد.

براساس گاه شماری تاریخی و نتایج کاوش‌های باستانی این قبرستان قدیمی مربوط به اقوام ایلامی و خانوادگی بوده است که درهمان دوران در این مسیر کوچ می‌کرده‌اند، ضمن آنکه هر طایفه مردگان خود را در یک گور دفن می‌کردند. تاکنون آثار و نمونه‌هایی از عبور و مرور این اقوام کوچ رو در مناطق مختلف استان به خصوص درمناطق دوردهان، محمودآباد و کنار برگ پیدا شده، اما هنوز محل اصلی استقرار این اقوام کشور پیدا نشده است.
این گورها که متعلق به بیش از سه هزار سال قبل یعنی هزاره اول تا دوم قبل از میلاد هستند در اعماق ۲تا۴ متری از سطح زمین قرار دارند که به صورت طاقدیس با استفاده از سنگ ساخته شده‌اند و در داخل هر قبر علاوه بر اشیای مختلف، استخوان حیواناتی نظیر گوسفند و اسب نیز وجود دارد و داخل برخی از ظروف سفالی باقیمانده‌ای از تکه‌های استخوان دیده می‌شود.